Δευτέρα 18 Ιουλίου 2011

Ένα σχόλιο για του τοξικομανείς της.. οδού "Ακαδημίας"


Όλοι θα πρόσεξαν τον τελευταίο καιρό τους τοξικομανείς οι οποίοι ξαφνικά, εδραιώθηκαν δίπλα στη Νομική Σχολή, στην "Ακαδημίας".

Πώς επέτρεψε όμως η αστυνομία την εγκατάστασή τους σε ένα τόσο κεντρικό σημείο της πόλης;
Δεν θα ήταν υπερβολική η σκέψη ότι η ακροδεξιά κινούμενη ΕΛ.ΑΣ. θέλει να είναι σίγουρη ότι θα καταργηθεί το "Πανεπιστημιακό Άσυλο" που προβλέπεται στο νομοσχέδιο που κατέθεσε η Υπουργός Παιδείας και Διά Βίου Μάθησης Άννα Διαμαντοπούλου, χαρακτηρίζοντας τον χώρο αυτό, ως χώρο εμπορίου ναρκωτικών και πορνείας εκ των υστέρων.

Κράτος και αστυνομία είναι ένα και το αυτό. Ο ένας κρύβει τις βρωμιές του άλλου εδώ και χρόνια και κανείς δεν διαφωνεί σε αυτό.
Αλλά κάτα πόσο μπορεί να παριστάνει κάποιος τον αλλήθωρο και για πόσο; Δεν είναι μακριά η στιγμή με τον τρόπο που καταργείται με άθλια νομοσχέδια η ελευθερία σκέψεων και η διάδοση/ διακίνηση νέων ιδεών, που κάθε τάξη θα κάνει μάθημα με έναν αστυνομικό να στέκεται στην πόρτα της κάθε τάξης επιτηρώντας για τυχόν παρανομίες και "ανθελληνικές" τάσεις λόγου μαθητών, ίσως και καθηγητών.

Πέρα από τα πολιτικά και τους στόχους της αστυνομίας, που αν κάποιος έχει έστω μία υποτυπώδη ιδέα για την κατάσταση της και του αναρχικού/ αντιεξουσιαστικού χώρου καταλαβαίνει πολλά περισσότερα απ'ότι μπορώ να γράψω εγώ, αποδεικνύεται για μία ακόμη φορά η μίζερη και αποτροπιαστική συμπεριφορά του κράτους δικαίου προς τους άρρωστους ανθρώπους αυτούς, τους τοξικομανείς που αντί να τους προσφέρει βοήθεια τους προσφέρει μία δόση την ημέρα με προϋπόθεση, την παραμονή τους εκεί για την βεβήλωση (κατ'αυτούς) του ιερού χώρου αυτού που ή θα σπάνε αναρχικοί ή θα ντροπιάζουν ναρκομανείς, μην υπολογίζοντας την πρόοδο στις γνώσεις και τις ιδέες που έχει γνωρίσει η Ελλάδα λόγω της ελευθερίας αυτής.
Το γεγονός -γιατί περί αυτού πρόκειται- της εισχώρησης βαλτών ή πληρωμένων δια γυμνού οφθαλμού ατόμων δεν αποτελεί νέο κόλπο της Ελληνικής αστυνομίας για την επίτευξη των στόχων της, καθώς εδώ υπάρχει ένα γεγονός που λίγοι αναφέρουν φωνάζοντάς το, πολλοί το συζητούν όμως. Αυτό που έφερε στην περιοχή των Εξαρχείων τον τίτλο της "πρεζογειτονιάς". Οι βαλτοί κατεστραμένοι, εγκληματίες, εθνικόφρωνες και υπόδουλοι των εθνικιστικών/νεο-ναζιστικών τους αντιλήψεων που έπνιξαν σε μία περίοδο που ο αναρχικός χώρος περνούσε κρίση την πλατεία Εξαρχείων στη πρέζα. Αναφέρομαι στην περίοδο στα μέσα της δεκαετίας του 1990-2000.

Ας μη ξεγελιόμαστε λοιπόν. Αν δεν δράσουμε, δεν θα σκάσουν!

Η αλληλεγγύη το όπλο μας, η δράση το έργο μας!

Όχι στην περιθωριοποίηση των ιδεών μας και στην φυλάκιση των σκέψεών μας.

Ελεύθερη παιδεία για όλους και σεβασμός σε ευπαθή και άρρωστα άτομα όπως είναι οι τοξικομανείς.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ, ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΣΚΥΛΙΩΝ ΚΑΙ ΚΡΑΤΙΚΩΝ!